Բազմամյա խոտաբույս է, պատկանում է խուլեղիջնազգիների ընտանիքին: Արմատը առանցքային է, փայտանման: Զոպայի ցողունը քառակող է, հիմքի մոտ` փայտացող, թեք կամ պառկած դիրքով: Ճյուղերը ներհակված են: Տերևները հակադիր կերպով դասավորված են խաչուկի վրա և ունեն մոտավորապես 3 սմ երկարություն, կարճակոթուն են, նշտարաձև կամ գծանշտարաձև, ամբողջական եզրերով: Տերևի սուր ծայրը երկու կողմից ծածկված է երկարուկ մազերով, որոնք արտադրում են եթերայուղ: Ծաղիկները գտնվում են վերևի ոստափնջերում: Պսակը մուգ կապույտ է, երկշրթանի, առէջները չորս հատ են, որոնցից երկուսը մի քիչ ավելի են: Առէջները դուրս են գալիս պսակի սահմաններից: Պտուղը պարունակում է չորս սերմ: Ծաղկում է ամռան վերջին:
Քիմիական բաղադրությունը: Պարունակում է եթերայուղ, դառը նյութեր, տանին և գեսպերեդին:
Օգտագործման եղանակները: Բժշկության մեջ օգտագործում են պտուղները:
Բուլղարական բժշկության մեջ զոպան օգտագործում են հոդատապի, սակավարյունության (անեմիայի), փորկապության բուժման համար:
Հայկական բժշկության մեջ զոպան օգտագործել են մաշկային ճաքերի, կրծքագեղձի ուռուցքների, ջրգողության, լյարդի բորբոքումների բուժման համար: 1. Զոպայի պտուղը ծեծել, կարագով շաղախել և քսել ճաքերին, կրծքագեղձի ուռուցքներին` դրանց բուժման համար:
2. Զոպայի պտուղները թզի հետ խառնել, ծեծել և օրը 3 անգամ 1-ական թեյի գդալ ուտել` փայծաղի հիվանդությունների, ջրգողության և լյարդի բորբոքումների բուժման համար: