ՕՃԱՌԱԽՈՏ ԴԵՂԱԳՈՐԾԱԿԱՆ - МЫЛЬНЯНКА ЛЕКАРСТВЕННАЯ

Բազմամյա խոտաբույս է, պատկանում է մեխակազգիների ընտանիքին: Արմատը կարմիր է, հաստ: Ցողունը կլոր է, ուղղաձիգ, 50-80 սմ բարձրությամբ: Տերևները խաչաձև հակադիր են դասավորված, երկարավուն են և նշտարաձև, ամբողջաեզր, հիմքային մասում շատ կարճ կոթուններով, երկարությամբ ձգվող երեք ջղերով: Ծաղիկները դասավորված են 1-2 հատով` ամենավերևի տերևածոցերում: Բաժակը կազմված է հինգ բաժակաթերթերից: Վարդագույն է կամ սպիտակ: Առէջները տասն են: Վարսանդը կազմված է չորս պտղաթերթերից: Պտուղը երկար տուփիկ է, վերևում բացվում է չորս ատամներով: Սերմերը կւսրմրադարչնագույն են, երիկամաձև: Ծաղկում է ամբողջ ամառը:
Քիմիական բաղադրությունը: Արմատը պարունակում է սապոնիններ, սապորուբին և սապոնինաթթու:
Օգտագործման եղանակները: Բժշկության մեջ օգտագործել են արմատները և վերգետնյա մասն ամբողջությամբ:
Բուլղարական բժշկության մեջ օճառախոտն օգտագործել են մաշկային ցանի, սուր և կրկնվող թոքային խողովակախտի, հողացավերի, հոդատապի, լյարդի և լեղապարկի բորբոքումների բուժման համար:
Հայկական բժշկության մեջ օճառախոտն օգտագործել են հոդատապի, հոդային ցավերի, լյարդի և լեղապարկի բորբոքումների, միզարտադրության պակասի, մաշկային ցանի, նստանյարդի բորբոքումների բուժման համար:
1. 1 կգ օճառախոտի վերգետնյա մասն աղալ, վրան ավելացնել 30 լ եռացրած ջուր և լոգանք ընդունել` մաշկային ցաների ե նստանյարդի բորբոքման բուժման համար:
2. 5 կգ օճառախոտի արմատն աղալ, վրան ավելացնել 300 գ ջուր և թողնել 8 ժամ, որից հետո քամել և օրը 3 անգամ 100-ական գ խմել` հոդատապի, հոդային ցավերի, լյարդի և լեղապարկի բորբոքումների, սակավամիզության, սուր և կրկնվող թոքային խողովակախտի բուժման համար:
Օճառախոտը չի կարելի օգտագործել երկար ժամանակ, քանի որ կարող է առաջացնել կողմնակի երևույթներ, սրտխառնոց, փսխում և այլն:
Ըստ Ամիրդովլաթի, օճառախոտի հակաթույնը եղսպակն է: