Միամյա խոտաբույս է, պատկանում է դդմազգիների ընտանիքին, ունի մագլցող կամ սողացող ցողուն, 1,5 - 3 մ երկարությամբ, որն ամբողջովին ծածկված է մազմզուկներով: Ծաղիկները միասեռ են, տերևները` հերթական, երկարակոթուն: Պտուղները էլիպսաձև են, 20 - 30 սմ երկարությամբ:
Քիմիական կազմը: Պտուղները պարունակում են միկրոտարրեր, մանրէասպան նյութեր, վիտամիններ:
Օգտագործման եղանակները: Բժշկության մեջ օգտագործել են ինչպես արմատը, այնպես էլ տերևները, պտուղը և սերմերը:
Հայկական բժշկության մեջ վարունգն օգտագործել են տկարամտության, ջերմության բարձրացման, արյունահոսությունների, նշիկների բորբոքման, միզաքարային հիվանդության, ծննդաբերական ցավերի բուժման նպատակով:
1. Վարունգի արմատը մսաղացով աղալ, գինու քացախով և գարու ալյուրով շպղախել և քսել բորբոքային ուռուցքներին` դրանց բուժման համար:
2. Վարունգի սերմից ստացվող կաթը կամ ձեթը օրը 3 անգամ 3-5 կաթիլ կաթեցնել ականջները` ականջացավի և խլության բուժման համար:
3. Վարունգը ճզմել և օրը 3 անգամ 100-ական գ խմել` որձկալու, փորկապության, ստամոքսի լորձաթաղանթի բորբոքման, տկարամտության, ջերմից առաջացած գլխացավի բուժման համար: Այդ նույն մզվածքով կարելի է ողողել բերանի խոռոչը` նշիկների թարախային բորբոքումները բուժելու համար: Այդ մզվածքի մեջ թաթախված բամբակը դնել քթանցքները` արյունահոսությունը կտրելու համար:
4. Վարունգի սերմի կաթից օրը 3 անգամ 100-ական գ խմել` ջերմա-կարգավորման և միզաքարային հիվանդությունների բուժման համար:
5. Վարունգի կեղևն աղալ, քամել և մզվածքից 200 գ խմեցնել ծննդաբերող կնոջը` ծննդաբերական ցավերը մեղմացնելու և հեշտությամբ ծննդաբերելու համար: