Միամյա խոտւսբույս է, պատկանում է գնարբուկազգիների ընտանիքին, ցողունը քւսռակող է, ճյուղավորված, սողացող, փռված: Տերևները հակադիր դասավորություն ունեն, ձվաձև են, մանր, ամբողջական, նման են մկան ականջին: Ծաղիկները լինում են կարմիր կամ սպիտակ, երկարակոթուն են և տեղավորվւսծ են մեկական տերևածոցերում: Բաժկաթերթերը հինգ հատ են, նշտարաձև, հիմքի մոտ միակցված, հինգ պսակաթերթերով, հինգ առէջներով, որոնք հիմքերով սերտաճած են: Ծաղիկն ունի մեկ վարսանդ: Պտուղը գնդաձև է, պատիճով, բազմաթիվ սերմերով: Մկնականջը ծաղկում է ամռանը: Ծաղիկները գիշերը փակվում են և խոնարհվում ներքև, ցերեկը նորից բացվում են: Մկնականջի ամենաօգտակար տեսակը ավազոտ վայրերում աճածն է, որի տերևներն ու ճյուղերը փռվում են գետնի վրա:
Քիմիական բաղադրությունը: Մկնականջի արմատները պարունակում են սապոնիններ, պեպտոն առաջացնող ֆերմենտ և գլիկոզիդ պրիմվերազին: Օգտագործման եղանակը: Բժշկության մեջ օգտագործել են բույսի արմատներն ու վերգետնյա մասը:
Բուլղարական բժշկության մեջ մկնականջը օգտագործել են լյարդի և երիկամների հիվանդությունների, մաշկային ցաների բուժման համար: Հայկական բժշկության մեջ մկնականջը օգտագործել են ճիճվակրության, գլխացավի, մարսողական ուղու խոցերի, օձի խայթածի, լուսնոտության, սեռական թուլության, քաղցկեղի, խոցերի, ուռուցքների, ատամնացավի բուժման համար:
1. Մկնականջի վերգետնյա մասն ամբողջովին եփել, քամել և ստացված ջրից օրը 3 անգամ 1-ական ճաշի գդալ խմել` մարսողական ուղու խոցերի, լուսնոտության, ճիճվակրության բուժման համար: Այդ նույն պատրաստուկը կարելի է հավասար քանակությամբ գինու հետ խառնել և օրը 1 անգամ 200 գ խմել` օձի խայթածի բուժման համար:
2. Մկնականջի արմատն աղալ, քամել և քսել մարմնին` ընդհանուր թուլության և սեռական թուլության բուժման համար:
3. Մկնականջի արմատն աղալ, ոչխարի յուղով շաղախել և քսել աչքի գարուկին, խոցերին, սննդախանգար խոցերին, փտախտին (գանգրենային), ուռուցքներին` բուժելու համար:
Ըստ Ամիրդովլաթի, մկնականջի հակաթույնը վարդն ու ձվի դեղնուցն են, իսկ փոխարինողը խնկեղեգի արմատն է: