Հարսնախոտը բազմամյա խոտաբույս է, պատկանում է մորմազգիների ընտանիքին: Բույսի ցողունն ուղղաձիգ է, ճյուղավորված, 30-60 սմ բարձրությամբ: Վերևի տերևները հակադիր են, երկարակոթուն, ձվաձև, ամբողջական եզրերով: Ծաղիկները լինում են միայնակ, կռացած, դասավորված վերևի տերևածոցերում: Բաժակը միակցված է, հինգատամանի, պսակը հնգաթերթ է, կանաչասպիտակավուն, նույնպես միակցված: Առէջները հինգն են, կպած պսակի հիմքային մասում: Վարսանդը կազմված է երկու պտղաթերթերից և ունի երկու սերմնարան: Հատապտուղը նարնջակարմրավուն է կամ կրակակարմրագույն` արտաքինից ծածկված երկրորդային թաղանթով: Սերմերը շատ են: Բույսը ծաղկում է ամռանը:
Քիմիական բաղադրությունը: Հարսանախոտի հատապտուղները պարունակում են կարմիր ներկանյութեր, դառը նյութեր, ֆիզալին, ալկալոիդանման նյութեր:
Օգտագործման եղանակը: Բժշկության մեջ օգտագործում են հարսնախոտի հատապտուղները` առանց պատյանի, քանի որ պատյանը թունավոր է:
Բուլղարական բժշկության մեջ հարսնախոտն օգտագործել են հոդացավերի, հոդատապի, դեղնախտի, թութքի, ստամոքսի և աղիքների ցավերի, միզաքարային հիվանդության բուժման համար:
Հայկական բժշկության մեջ հարսնախոտն օգտագործել են ջրգողության, լեղաքարային և միզաքարային հիվանդությունների, հոդացավի, հոդատապի, միգական օրգանների թարախային բորբոքումների, թութքի, միզակապության բուժման համար:
30 գ հարսնախոտի չոր պտուղների վրա ավելացնել 0,5 լ ջուր, թողնել 12 ժամ, քամել և օրը 3 անգամ 75-ական գ խմել` վերը նշված հիվանդությունների բուժման համար: Այդ նույն նպատակով կարելի է ուտել 10-15 թարմ պտուղ կամ խմել պտուղների մզվածքը` օրը 20 գ-ից ոչ ավելի: