Պատկանում է բաղեղազգիների (Araliaceae) ընտանիքին։ Այս ցեղի բազմաթիվ ներկայացուցիչներն աչքի են ընկնում դեկորատիվ բարձր արժանիքներով և հատկապես փայլոձն կանաչավո ւն, նախշավոր տերևներով։ Հանդիպում են ջերմատներում և բնակարաններում։ Հատկապես շատ է տարածված A. Sieboldi Hort (Fatsia japonica Dene et Planch.) տեսակը։ Խայտաբղետ ձևերից ուշագրավ են Fatsia Sieboldi Hort. fob albomarginatis-ը սպիտակ եզրավոր տերևներով և A. elegantissima filicifolia Moore-ն։ Մշակության մեջ հաճախ է հանդիպոււմ նաև թղթատու արալիան (A. papirifera) տերևները շատ խոշոր են, մինչև 70 սմ. տրամագծով և ներքևի կողմից սպիտակ արծաթագույն երանգով։ Հին Չինաստանում այդ բույսի միջուկից թուղթ էին պատրաստում: ներկայումս մեզ մոտ, մշակու­թյան մեջ, արալիան հազվադեպ է հանդիպում։ Բազմանում է հիմնականում գագաթնային կտրոններով, օդային անդալիսով և սերմերով։
Կտրոններից աճեցրած բույսերր, սերմերից ստացվածների համեմատությամբ, ավելի ցածրա­հասակ են լինում։ Բույսերր տնկելու համար խորհուրդ է տորվում պատրաստել հատուկ հողախարնուրդ, բաղկացած 1 մաս հողից 2 մաս տորֆահողից, 1 մաս տերևահողից և 1 մաս ավազից։ Վերատնկումը սովորաբար կատարում են վաղ գարնանը, երիտասարդ բույսերր՝ տա­րին մեկ, իսկ տարիքավոր բույ­սերը 2-3 տարին մեկ անգամ։
Ձմռան ընթացքում թե ջերմատներում և թե' բնակարաններում արալիաները պահվում են առատ լուսավորության և 8-10° ջերմության պայմաններում։ Նկատված է, որ բարձր ջերմության դեպքում բույսի ներքևի մասի տերեներր թափվում են։ Պահանջում Է չափավոր խոնա­վություն։ Խորհուրդ է տրվում ամռանը բույսերը պահել պատշգամբներում կամ պար­տեզում, կիսաստվերում, իսկ պետական տնտեսությունենրում՝ յատուկ պատրստված ծածկերի տակ։ Ջրման նորման պետք է ավելացնել և հաճախակի սնու­ցել լավ պատրաստված կոյա­ջրով։