ԾՆԵԲԵԿ - ՄԱԶԱԺՈՐ - СПАРЖА

Բազմամյա խոտաբույս է, պատկանում է շուշանազգիների ընտանիքին: Ծնեբեկի արմատները բարակ են, ցողունը` ուղղաձիգ, ճյուղավորված: Տերևները ժապավենաձև թելիկներ են, տերևածոցերից դուրս են գալիս բարակ, կանաչ, թելանման ճյուղիկներ, որոնք փոխարինում են իսկական տերևներին: Ծաղիկները միասեռ են, իսկ բույսը երկտուն է: Երրորդ տարում դուրս են գալիս իգական-կանաչավուն ծաղիկները` վեցթերթ պատյանով, եռակողմ կարով և կարճ սյունով: Հատապտուղը կարմիր է, սերմերը` սև: Շաղկում Է գարնանը:
Քիմիական բաղադրությունը: Արմատները պարունակում են արգինին, խիլիդոնաթթու, սապոնիններ:
Օգտագործման եղանակը: Բժշկության մեջ օգտագործել են սերմերը և արմատը:
Բուլղարական բժշկության մեջ ծնեբեկն օգտագործել են միզաքարային հիվանդության, ջրգողության, միզապարկի բորբոքումների, միզակապության, շագանակագեղձի բորբոքային հիվանդությունների բուժման համար:
Հայկական բժշկության մեջ ծնեբեկն օգտագործել են սեռական թուլության, միզակապության, նստանյարդի բորբոքման, լնդախտի, գեղձախտի, ավշային հանգույցների բորբոքումների, շագանակագեղձի բորբոքման բուժման համար:
1. 15 ծնեբեկի սերմը ծեծել, վրան ավելացնել 300 գ գինի, թողնել 32 ժամ, որից հետո քամել և օրը 3 անգամ, 100-ական գ խմել` նստանյարդի բորբոքումների, սեռական թուլության, սերմնարտադրության պակասի, միզակապության, միզապարկի բորբոքումների, ավշային հանգույցների բորբոքումների, ջրգողության և շագանակագեղձի բորբոքումների բուժման համար:
2. Ծնեբեկի արմատը ջրով եփել, քամել և բերանի խոռոչը ողողել` լնդախտի բուժման համար:
3. Ծնեբեկի արմատը գարու հետ միասին աղալ և օրը 3 անգամ 1-ական ճաշի գդալ ուտել` գեղձախտի բուժման համար: