Երկամյա խոտաբույս է, պատկանում է մորմազգիների ընտանիքին: Արմատը առանցքային է: Ցողունն ուղղաձիգ է, քիչ խոնարհված` մինչև 1 մ բարձրությամբ: Տերևները երկարավուն են, ձվաձև, փետրավոր, կտրվածքներում մոխրականչավուն: Արմատամերձ տերևները կոթունավոր են, իսկ ցողունայինները` նստադիր: Ծաղիկները գրեթե նստած են: Բաժակը կազմված է 5 բաժակաթերթերից, միակցված, սափորաձև, սրածայր ատամներով: Ծաղկեպսակը հինգ թերթանի է, խողովակաձև, դեղնասևավուն` մանուշակագույն բծերով: Պտուղը` սափորաձև: Աղշբանկը խիստ թունավոր բույս է և պետք է օգտագործել միայն բժշկի ցուցումով և անմիջական հսկողությամբ:
Քիմիական բաղադրությունը: Բույսը պարունակում է ալկալոիդներ` գիոսցիամին, սկոպոլամին, ատրոպին և մոտ 34% ճարպայուղ:
Օգտագործման եղանակները: Բուլղարական բժշկության մեջ աղշբանկը օգտագործել են գլխացավի, կարկամող (սպազմիկ) հազի, խողովակախտի (բրոնխիտի), թոքային խողովակահեղձուկի, անքնության, միջին ականջի բորբոքումների նպատակով:
Ռուսական բժշկության մեջ աղշբանկը օգտագործել են թոքային խողովակահեղձուկի ե մկանային բորբոքումների բուժման նպատակով:
Հայկական բժշկության մեջ աղշբանկը օգտագործվել է միջին ականջի բորբոքումների, արյունախխման, կրծքագեղձի բորբոքային ուռուցքների, ոսկրացավի, հոդացավի, զարկերակային արյան ճնշման բարձրացման, մաշկային ցանի, գլխի խոցերի և պեպենների բուժման նպատակով:
1. Աղշբանկը աղալ, քամել և մզվածքից 1-ական կաթիլ կաթեցնել ականջի մեջ` միջին ականջի բորբոքային հիվանդության բուժման համար:
2. Աղշբանկի սերմից հանել ձեթը և օրը 3 անգամ 1-ական թեյի գդալ խմել` արյունախխումը բուժելու համար: Ձեթը քսելու ձևով կարելի է օգտագործել գլխի վրա եղած խոցերի, կրծքագեղձի բորբոքային ուռուցքների, ոսկրացավի և հոդացավի բուժման համար:
3. Աղշբանկը աղալ, մեղրով շաղախել և քսել դեմքին` պեպենների և մաշկի ցանի բուժման համար:
4. 5 գ աղշբանկի տերևները գցել 1 լիտր գինու մեջ, թողնել 6 ժամ, որից հետո քամել և օրը 3 անգամ 1-ական թեյի գդալ խմել` ջերմակարգավորման խանգարման, կարկամող հազի, թոքային խողովակահեղձուկի, միզապարկի ջղաձգումների և ներքին օրգանների բորբոքային հիվանդությունների բուժման համար:
Ըստ Ամիրդովլաթի, աղշբանկի փոխարինողը մանրագորն է, հակաթույնը` մեղրը: