Փասյան - Սովորական Обыкновенный կամ охотничий фазан լատիներեն Phasianus colchicus
Հայրենիքը Բնակվում է Կենտրոնական և Հարավարևելյան Ասիայում, Կովկասում և Ռուսաստանում: Արտաքուստ նման է սովորական հավի, սակայն, ի տարբերություն հավի այն ունի երկար պոչ: Թռչնի քաշը տատանվում է 700 - 1700 գրամի: Փասյանը վառ գունավոր է: Փետուրների երանգները՝ նարնջագույն, մանուշակագույն, մուգ կանաչ, ոսկեգույն, պոչը, սովորաբար ունի դեղին շագանակագույն, մանուշակագույն երանգներ: Էգերը փոքր են արուներից, իրենց փետուրների գունազարդումն ավելի համեստ է: Սովորական Փասյանները բնակվում են ջրի մոտ և խիտ բուսականությամբ հարուստ տարածքներում: Կերակուր հայթայթելու ամենասիրելի տարածքներն են բրինձ, բամբակ, եգիպտացորենի և սեխի դաշտերը: Փասյանները զգույշ են և երկչոտ, նրանք լավ են վազում, այդ թվում նաև խիտ դաշտերում: Կյանքի մեծ մասը անցկացնում է գետնի վրա , ուտում միջատների և մոլախոտերի սերմերը, և դրանով իսկ զգալի նպաստում է գյուղատնտեսությանը: Փետրվարի վերջին մարտի սկզբին փասյանները սկսում են պատրաստվել բազմացմանը: Թռչունների սիրատածումը տևում է մոտ չորս ամիս: Էգերը իրենց բույնը պատրաստում են գետնի վրա, թաքուն վայրում: Բույնը պատրաստում է ծղոտից և խոտի ցողուններից: Փասյանները սովորաբար դնում են 7-18 ձու բնության մեջ, իսկ տնային պայմաններում մոտ 30-50: Ձվերը ունեն ձիթապտղի շագանակագույն, փայլուն կանաչավուն երանգ:
Ինկուբացիոն ընթացքում մայրը թողնում է բույնը միայն կերակրվելիս: Փասյանիկները ծնվում են հաստ մազածածկույթով և անմիջապես սկսում են կտցահարել կերը: Թռչուններն ունեն բազմաթիվ թշնամիներ բնության մեջ:է և հայտնի իր դեկորատիվ բուծմամբ: Փասյանի սովորական տեսակը անվանում են Որսորդական փասյան։ Այս ցեղատեսակը բնակվում է Ռւսաստանի Պրիմորսկի երկրամասում: ԱՊՀ-ի հարավային մասերում: Եվրոպական երկրներում հիբրիդային տարբերակը ստանալու համար օգտագործել են չինական և անդրկովկասյան հասարակ ցեղատեսակերը: Այս ցեղատեսակը որը հայտնի է նաև որսորդական անունով: Զգալի քանակությամբ բուծում են որսորդական մսիսամթերքի նպատակով: