Պատկանում Է մորմազգիների ընտանիքին։ Հայրենիքը արևադարձային, մերձարևադարձային Ամերիկան Է` Արգենտինան։ Նիրեմբերգիան բազմամյա բույս Է, նրա լավ տեսակներից կարելի է թվել երկուսը` N. Hip-pomanica coerolea֊ն` կապույտերկնագուլն ծաղիկներով և N. frutescans Dur. var. atroviola-ceae Hort.֊ը` բաց մանուշակագույն ծաղիկներով։ Երևանում մշակվում է երկրորդ տեսակը, որը տեղի պայմաններում վատ է ձմեռում: Այդ պատճառով օգտագործվում է որպես միամյա։ Բույսի բարձրությունը հա սնում է մոտ 20 սմ: Ծաղկում է հունիս ամսից մինչև ուշ աշուն։ Օգտագործվում է եզրագծերում, ղևանդներում, խառը ղևանդներում, ծաղկաթմբերում և այլ ձևավորումներում։ Կարելի է պահել նաև ջերմատներում` թաղարների մեջ, որոնք շատ լավ ծաղկում են ամբողջ ձմռանը։ Դրա համար աշնանր նախքան առաջին ցրտահարությունը բույսերը պետք է հանել գրունտից ու փոխադրել թաղարների մեջ, դնելով ջերմատան լուսավոր մասում, 16—18° ջերմության պայմաններում։ Նիրեմբերգիան սովորաբար բազմանում է սերմերով, սակայն հնարավոր է բազմացնել նաև կտրոններով, որի համար որպես մայրակ կարելի է օգտագործել ջերմատնում պահվող բույսերը։ Ցանքը կատարում են ջերմատներում, ցանքարկղերի մեջ, փետրրվարի առաջին տասնօրյակում։ Սերմերը ծլում են 2—3 շաբաթվա ընթացքում։ Նախասածիլման համար նախօրոք պատրաստած հողախառնուրդին պետք է ավելացնել քիչ քանակությամբ կավահող, որպեսզի գրունտում տնկելիս հողագնդիկը արմատների վրայից չթափի։ Տնկումը պետք է կատարել արևոտ տեղերում և միջբուսային տարածությունը թողնել 15 սմ: Սերմերը հասունանում են պարբերաբար, ալդ պատճառով սերմահավաքը պետք Է կատարել հաճախակի, հակառակ դեպքում սերմատուփիկները կբացվեն ու սերմերը կթափվեն։ Աշնան վերջին բոյսերը պետք Է հանել և փոխադրել ջերմատուն, չորացնել ու մնացած սերմերը հավաքել։