Պատկանում է խլածաղկազգիների ընտանիքին։ Հայրենիքը Մեքսիկան է։ Բազմամյա բույս է, մեր պայմաններում մշակվում է որպես միամյա։ Չնայած իր դեկորատիվ բարձր արժանիքներին, մեզ մոտ առայժմ քիչ է տարածված։ Բավական հաջող ձմեռում է բաց գրունտում, եթե ձմեռը միապաղաղ է և գրունտն էլ չոր: Բարձր խոնավության կամ ջերաստիճանի ուժեղ տատանումների դեպքում բույսը կարող է ցրտահարվել։

Պենտստեմոնը բազմանում է սերմերով, կտրոններով, արմատածիլերով, թփի բաժանումով։ Կտրոններով բազմացնելիս աշնանից բույսերը պետք Է հանել, տնկել թաղարներում և փոխադրել կիսատաք ջերմատուն, որտեղ բույսը կշարունակի աճել։ Երբ շիվերը բավականաչափ բարձրանում են, անհրաժեշտ Է դրանք կտրել և արմատակալեցնել այդ նպատակի համար նախապատրաստած ավազով լի բազմացման արկղերի մեջ։ Այդպիսի կտրոնները արագ են արմատակալում։ Բազմացումը թփի բաժանումով կատարվում Է գարնանը։ Հունիսին ծաղիկ ստանալու նպատակով ցանքը պետք Է կատարել հունվարի սկզբներին, ջերմատներում։ Սերմերը ծլում են 14-20 օրվա ընթացքում, ծլունակությունը պահպանում են 2 տարի. կլոր են, անկյունաձև, գնդասեղի գրլխիկի մեծությամբ։

Բույսի բարձրությունը անցնում Է 60—80 սմ֊ից։ Ծաղիկներր փողաձև են, սպիտակ, ծիրանագույն, վարդագույն՝ մանուշակագույն երանգներով։ Բույսը լուսասեր Է, լավ Է աճում պարարտ հողերում, առատ ոռոգում Է պահանջում։ Օգտագործվում Է բարձր ծաղկային ձևավորումներում։ Կարելի Է օգտագործել նաև կտրած վիճակում, ծաղկեփնջերում, չնայած երկար չի դիմանում։ Ընդունված Է բույսը բույսից տնկել 40 սմ հեռավորության վրա։ Ամենից շատ տարածված են օձասխտորավոր (горечавковый) պենտստեմոնի պարտեզային ձևերը` P. gebtianoides hybridus grandiflorus, P. g. h. nanus և այլն։