Միամյա կամ երկամյա խոտաբույս է, պատկանում է բոգազգիների ընտանիքին: Արմատն առանցքային է, կարճ: Ցողունը քառակող է, վերևում ճյուղավորված` 15-30 սմ բարձրությամբ: Արմատամերձ տերևները հավաքված են ցողունի ծայրին` բազմածաղկանի ծաղկավելում: Բաժակը հնգամաս է, պսակը` հնգաթերթ, վառ-կարմրավուն: Առէջները հինգն են: Վարսանդը կազմված է երկու պտղաթերթից; Պտուղը երկու կարով բացվող տուփիկ է: Ծաղկում է ամռան կեսին:
Քիմիական բաղադրությունը: Տերևները և ծաղիկները պարունակում են գլյուկոզիդային նյութեր, ալկալոիղներ, էրիտրիցին, ասկորբինաթթու և ֆլավոնոիդներ:
Օգտագործման եղանակը: Բժշկության մեջ օգտագործել են բույսի վերգետնյա մասը:
Բուլղարական բժշկության մեջ ոսկեհազարուկն օգտագործել են մարսողական ուղու խանգարումների, ստամոքսի թերթթվայնության, գերթթվայնության, փորկապության, աղեփքանքի, լյարդի հիվանդությունների, շաքարախտի, մաշկային ցաների, ղժվարաբույժ վերքերի բուժման համար:
Հայկական բժշկության մեջ ոսկեհազարուկն օգտագործել են ճիճվակրության, ստամոքսի թերթթվայնության, ստամոքսի լորձաթաղանթի բորբոքումների, լյարդի հիվանդությունների, ջրգողության, ազիների պալարախտի, դաշտանի խանգարումների, թութքի, մալարիայի, շաքարախտի բուժման հասար:
Մանրացնել 20 գ չորացած ոսկեհազարուկը, վրան ավելացնել 300 գ եռացրած ջուր, թողնել 24 ժամ, քամել և օրը 3 անգամ, ուտելուց 20 րոպե հետո, 50-ական գ խմել` ստամոքսի թերթթվայնության, լորձաթաղանթի բորբոքումների, լյարդի բորբոքային հիվանդությունների, շաքարախտի, թութքի, դաշտանի խանգարումների, ճիճվակրության, մալարիայի բուժման համար: Նշված հիվանդությունների բուժման համար կարելի է օգտագործել նաև աղացած ոսկեհազարուկը` օրը 3-ական գ խմելու ձևով, ուտելուց 20 րոպե հետո: