Պատկանում Է շրթնածաղիկների (Labiateae) ընտանիքին։ Հայրենիքը Չինաստանն Է։ Պերիլլան (P. nankinensis Hort.) միամյա բույս է, բարձրությունը հասնում է, կարճահասակինը (P. n. macrophyllacompacta) 40-50 սմ, բարձրերինը (P. n. atropurpuris lacinatis) 60-ից80 սմ: Շնորհիվ իր մուգ, սևին տվող փայլուն ծոպերիզավոր տերևների, օգտագործվում է ծաղկային խմբավորումներում և եզրագծեր պատրաստելու համար։ Ծաղկային ձևավորումներում տնկում են բույսը բույսից 25— 30 սմ, իսկ եզրագծերում` 15— 20 սմ հեռավորության վրա։ Լավ է տանում խուզումը, որի շնորհիվ բույսը հնարավոր է պահել ցանկացած բարձրության վրա։ Մշակության համար անհրաժեշտ է ընտրել արևոտ հողամասերք չնայած վատ չի զգում նաև կիսաստվերում, միայն թե այս դեպքում զգալիորեն կորցնում Է իր գեղատեսիլ, մուգ գունավորումը։ Խիտ սաղարթ ստանալու նպաւտակով անհրաժեշտ Է ծայրատում կատարել։
Լավ Է աճում սննդանյութերով հարուստ հողում։ Խոնավության նկատմամբ պահանջկոտ չԷ։ Բազմանում է սերմերով։ Ցանքը կատարվում է ջերմատներում ապրիլի սկզբին` ցանքարկղերի մեջ, կամ ուղղակի կիսատաք ջերմոցի գրունտում։Երևանի պայմաններում աշնանը թափված սերմերը գարնանը հիանալի ծլում են։ Նշանակում է պերիլլայի ցանքը կարելի է կատարել ուղղակի գրունտում։ Սերմերը ծլում են 10-12 օրում, ծլունակությունը պահպանում են 2—3 տարի։ Մեկ գրամում պարունակվում է մոտավորապես 600-650 հատիկ։ Սերմերը կլոր են, գնգասեղի գլխիկի չափ, շագանակագույն, մուգ սև երանգով։ Բույսը գազադիմացկուն չէ: