Միամյա կամ երկամյա խոտաբույս է, պատկանում է կաղամբազգիների ընտանիքին: Ծտապաշարի արմատն առանցքային է, քիչ ճյուղավորված: Ցողունը ուղղաձիգ է, ճյուղավորվող, 20-70 սմ բարձրությամբ: Արմատամերձ տերևները կոթունավոր են, ալիքաձև, խոշոր ատամներով: Ցողունային տերևներն ամբողջաեզր են կամ փոքր արմատներով, նստադիր: Ծաղիկները մանր են, սպիտակ: Բաժակը կազմված Է չորս բաժակաթերթերից, պսակը նույնպես չորս թերթից է: Առէջները վեց հատ են, որոնցից չորսը երկար են մնացած երկուսից: Պտուղը եռանկյուն տուփիկ է, բազմաթիվ սերմերով: Ծտապաշարը ծաղկում է վաղ գարնանից մինչև ամռան վերջը:
Քիմիական բաղադրությունը: Ծտապաշարը պարունակում է թիրամին, խոլին, ացետիլխոլին, ինոզիտ, դիոսմին, տանիններ, խեժանյութեր, ֆումարաթթու, խնձորաթթու, գինեթթու, ասկորբինաթթու: Ծտապաշարի սերմերը պարունակում են ճարպայուղ, օսլա, ածխաջրեր, միկրոտարրեր:
Օգտագործման եղանակը: Բժշկության մեջ օգտագործել են բույսի վերգետնյա մասը: Բուլղարական բժշկության մեջ ծտապաշարն օգտագործել են զարկերակային արյան ճնշման բարձրացման, ստամոքսի, աղիքների, արգանդի արյունահոսության, կոնտուզիայի բուժման համար:
Հայկական բժշկության մեջ ծտապաշարն օգտագործել են թոքերի, արգանդի, ստամոքսի արյունահոսության, մարսողական ուղու խոցերի, ստամոքսի, լյարդի և լեղապարկի բորբոքումների, զարկերակային արյան ճնշման բարձրացման բուժման համար:
Ծտապաշարն աղալ, քամել, մզվածքին խառնել հավասար քանակությամբ փիփերթի մզվածք և օրը 3 անգամ 150-ական գ խմել` ստամոքսի, աղիքների խոցերի ու բորբոքումների, լյարդի և լեղապարկի բորբոքումների, թոքերի, ստամոքսի ու արգանդի արյունահոսությունների, կոնտուզիայի, ինչպես նաև զարկերակային արյան ճնշման բարձրացումը բուժելու համար.