Բազմամյա խոտաբույս է, պատկանում է խուլեղինջազգիների կամ շրթնածաղկավորների ընտանիքին: Արմատը փայտանման է, ծածկված խիտ արմատիկներով: Ցողունն ուղղաձիգ է, քառակող, երկարությամբ` ակոսավոր, սնամեջ, կարմրաշուշանագույն, մազակալված, բարձրությունը` մինչև 0,5-1,2 մետր: Տերևները հնգամաս են և հիմքի մոտ` սրտաձև: Վերևի տերևները նշտարաձև են, երեք սրածայր մասերով: Բոլոր տերևները վերևից մուգ են, իսկ ներքևից` բաց կանաչա-վուն: Ծաղիկները դասավորված են ոստափնջերում, վերևի տերևածո ցերում` մի քանի հատ միասին: Բաժակը ձագարաձև է, ունի հինգ պինդ` դեպի ներս թեքված ատամիկներ: Պսակը բաց կարմիր է, խողովակաձև, ներսում ունի մազային օղակ, վերևի շրթունքը երկարավուն է, դուրս պրծած, ներքևինը` եռաթերթ, կարճ բութ մասերով, որը 2-2,5 անգամ երկար է բաժակից: Պտուղը չոր է, թափվող: Ծաղկում Է ամռան երկրորդ կեսին:
Քիմիական բաղադրությունը: Առյուծագիի վերգետնյա ծաղկող մասը պարունակում է տանին, դառը նյութեր, եթերային յուղի հետքեր, ալկալոիդներ, գլյուկոզիդներ, սապոնիններ, շաքար, ասկորբինաթթու, ռուտին:
Օգտագործման եղանակը: Բժշկության մեջ օգտագործում են վերգետնյա ծաղկող մասը: Բուլղարական բժշկության մեջ առյուծագին օգտագործել են նյարդակծկման, անոթների լայնացման, զարկերակային արյան ճնշման բարձրացման, դաշտանի խանգարման, ցավոտ դաշտանի, սրտի ռիթմի խանգարման բուժման համար:
Ռուսական բժշկության մեջ առյուծագին օգտագործել են սրտային կրծքահեղձուկի, սրտի անոթների կարծրախտի (կարդեոսկլերոզ), սրտամկանի բորբոքման և սրտի բնածին արատների բուժման նպատակով:
Հայկական բժշկության մեջ առյուծագին օգտագործել են սրտանոթային նյարդակծկման, սրտամկանի բորբոքումների, զարկերակային արյան ճնշման բարձրացման, նյարդային համակարգի կենսագործունեության խանգարման բուժման նպատակով:
Առյուծագիի ծաղկող մասից 50 գ-ի վրա ավելացնել 500 մլ սառը ջուր և թողնել մթության մեջ 8 ժամ, ապա քամել և օրը 3 անգամ 100 - ական գ խմել (կումերով)` սրտանոթային նյարդակծկման, զարկերակային արյան ճնշման բարձրացման, սրտի բնածին արատների, սրտամկանի բորբոքման, սրտային կրծքահեղձուկի բուժման համար: