Միամյա խոտաբույս է, պատկանում է մատիտեղազգիների ընտանիքին: Բույսի ցողունը բարակ է, ուղղաձիգ, 50 սմ բարձրությամբ: Ցողունի հանգույցները շրջապատված են դարչնագույն, խիտ մազմզուկավոր խողովակով, որից սկսվում են հերթական դասավորված տերևները, որոնք գրեթե նստադիր են և ունեն ամբողջական եզրեր: Ծաղիկները մանր են, սովորաբար լինում են վառ վարդագույն, հավաքված ցողունի ծայրին` հասկաձև ողկույզում: Պտուղը` եռաբուն, ձվաձև, սև ու փայլուն ընկույզիկ է, որի վերջավորությունը մնում է ծաղկապատյանում: Ծաղկում է հունիսից մինչև ուշ աշուն:
Քիմիական բաղադրությունը: Հովվի գավազանը պարունակում է տանիններ, գալովաթթու, եթերայուղ, ֆլորաֆեն, լորձանյութեր, շաքար, պեկտին, խնձորաթթու, կիտրոնաթթու, մրջնաթթու և գինեթթու:
Բույսը պարունակում է նաև գիպերոզիդ, կվերցիտին և ավիկուլյարին: Արմատները պարունակում են օքսիմեթիլանտրախինոն:
Օգտագործման եղանակը: Բժշկության մեջ օգտագործում են բույսի արմատն ու վերգետնյա մասն ամբողջությամբ:
Ռուսական բժշկության մեջ հովվի գավազանն օգտագործել են քրոնիկ փորկապության և թութքի բուժման համար:
Հայկական բժշկության մեջ հովվի գավազանն օգտագործել են թունավորումների, օձի խայթածի, արյունախխման, թոքաբորբերի, արյան մակարդելիության բարձրացման, սրտային թուլության, լուծի, միզակապության, ականջի ցավերի և թարախային բորբոքումների, արգանդի և հեշտոցի թարախային բորբոքումների բուժման համար:
1. Հովվի գավազանն աղալ, քամել, մզվածքով լվացումներ կատարել` արգանդի և հեշտոցի թարախային բորբոքումները բուժելու համար:
2. 200 գ հովվի գավազանի մզվածքի վրա ավելացնել 1 ճաշի գդալ մեղր և 100 գ գինու քացախ, լավ խառնել և օրը 3 անգամ 50-ական գ խմել` արյունախխման, թոքւսյին հյուսվածքի բորբոքումների, թունավորումների, օձի խայթածի, լուծի, կրկնվող փորկապության, արյան մակարդելիության բարձրացման, սրտային թուլության, արգանդի և աղիքների թուլության, մարսողական ուղու բորբոքումների բուժման համար: Այս նույն պատրաստուկից կարելի է օրը 3 անգամ կաթեցնել ականջների մեջ` թարախային բորբոքումները և ականջացավը բուժելու համար: