Պատկանում Է բարդածաղկավորների ընտանիքին։ Հայրենիքը Հարավային Եվրոպան Է։ Բազմամյա տերեփուկներից կնշենք միայն մեկ տեսակը՝ արծաթափայլը (C. candidissimi Lam․), որը դեկորատիվ ծաղկեգործության մեջ օգտագործվող կարևոր բույսերից մեկն Է։ Բազմանում Է սերմերով և կտրոններով։ Բարձրությունը հասնում Է 30—40 սմ֊ի։ Տերևները Cineraria maritima-ի նման խավոտ են, ունեն օքսիդացված արծաթի գույն, խորը կտրվածքներով, որոնք իրենց մաքուր գույնը պահում են միայն արևի տակ մշակելու դեպքում։
Սերմերով բազմացնելիս ցանքը սովորաբար կատարվում Է հունվար ամսին։ Անհրաժեշտություն Է զգացվում կատարել կրկնակի նախասածիլում, առաջինը՝ սածիլման արկղերում՝ իսկ երկրորդը՝ 7—9 սմ թաղարների մեջ։ Այդտեղից Էլ իր հողագնդիկով փոխադրվում Է ծաղկանոց՝ որոշված տեղը։
Կտրոններով բազմացնելիս պետք Է խուսափել ավելորդ խոնավությունից, քանի որ տերեփուկի կտրոնները շատ շուտ նեխում են։ Ավելորդ խոնավության չեն դիմանում նաև մեծ բույսերը։ Ցանքից կամ կտրոններից աճեցրած բույսերը կարելի Է օգտագործել նույն տարում՝ ծաղկային ձևավորումներումծաղկաթմբերի և եզրագծերի համար։ Ինչ վերաբերում Է երկու և ավելի տարիք ունեցողներին որոնք ձմեռվա ընթացքում պահվում են կիսատաք ջերմատներում, ապա դրանք օգտագործվում են գորգային ձևավորումներում և մարգախոտերի վրա (գազոն) որպես առանձնյակներ, կամ կարմրատերև կաննաների շուրջը՝ որպես բարձր եզրագծեր։ Պահանջում Է տաք, արևոտ հողամասեր, սննդանյութերով հարուստ, պարարտ հողեր, ոռոգման միջին նորմա։ Թարմ գոմաղբով պարարտացնելը բացասաբար Է ազդում բույսի ընդհանուր զարգացման վրա։ Կա նաև տերեփուկի միամյա տեսակը, որն օգտագործվում Է ծաղկային ձևավորումներում։