ԳԱՅԼՈՒՅ - ՋՂԼԱԲԱԴ - ЖМЕЛЬ ОБЫКНОВЕННЫЙ

Բազմամյա, փաթաթվող, երկտուն խոտաբույս է, պատկանում է թթւսզգիների ընտանիքին: Ցողունի երկարությունը հասնում է մինչև 3-6 մ-ի և ծածկված է մանր կեռիկներով: Գայլուկի տերևները 3-5 թերթանի են, հակադիր, թերթիկների եզրերը` ատամնավոր: Շաղիկները դեղնականաչավուն են, միասեռ: Առէջների ծաղիկներն ունեն 5 չմիակցված պատիճային տերևիկներ և 5 առէջ, որոնք հավաքված են ծաղկավելում, իսկ ծաղկափոշին կրող ծաղիկները ծածկված են պատիճով` շերեփաձև դասավորված տերևիկներով, որոնք հասնելու ժամանակ աճում են և բոլորը միասին առաջացնում են կոն: Պատիճային թեփուկավոր տերևիկների հիմքի մոտ ծաղկափոշային ծաղիկներն են: Ներսի կողմում դասավորված են բազմաթիվ խորշեր, դեղին, խեժային գեղձերը: Պտուղը լայն-ձվաձև է, ծաղկում է ամռանը:
Քիմիական բաղադրությունը: Գայլուկի գեղձերը պարունակում են եթերայուղ, որը կազմված է գումելինից, լյուպարենոլից, իզովալերիանաթթվից, ալիֆատիկ տերպեններից, ալիֆատիկ տերպենային սպիրտից և բարդ եթերաալկահոլային միրցենոլից: Բացի եթերային յուղից, գեղձերը պարունակում են խեժանյութեր, դառը նյութեր և ֆիտոնցիդներ:
Օգտագործման եղանակները: Բժշկության մեջ օգտագործվել են ծաղկաբույլը, կոները և գեղձերը: Ռուսական բժշկության մեջ գայլուկն օգտագործել են կենտրոնական նյարդային համակարգի հանգստացման, միզապարկի բորբոքման բուժման նպատակով:
Բուլղարական բժշկության մեջ գայլուկն օգտագործվել է անքնության, թարախակալված վերքերի, լեղաքարային և միզաքարային հիվանդությունների բուժման համար:
Հայկական բժշկության մեջ գայլուկն օգտագործվել է միզաքարային, լեղաքարային հիվանդության, մարսողության ուղու խանգարումների բուժման համար:
Գայլուկի կոնը մանրացնել, 15 գ-ի վրա ավելացնել 250 գ եռացրած ջուր, թողնել 3 ժամ, հետո քամել և օրվա ընթացքում խմել կումերով կամ օրը 3 անգամ 0.1-0.2-ական գ միզաքարային հիվանդության, միզապարկի բորբոքման, ցավոտ դաշտանի, ախորժակի բացակայության, գլխացավի, անքնության բուժման նպատակով, իսկ այդ թուրմից թրջոցներ դնելու միջոցով կարելի է բուժել թարախակալված վերքերը: